W dniu 5 lipca 1948 roku nastąpił historyczny moment. Narodziła się bowiem Historia Brytyjskiej Służby Zdrowia NHS. Rozpoczęła się wtedy realizacja śmiałego i pionierskiego planu, który zakładał, że opieka zdrowotna nie będzie dostępna wyłącznie dla tych, których było na to stać, ale dla wszystkich w równym stopniu. Tak narodziła się NHS. National Health Service, w skrócie NHS, została utworzona przez ówczesnego ministra zdrowia Aneurina Bevana w powojennym rządzie premiera Clementa Attlee. Motywacja do zapewnienia wszystkim dobrej, silnej i niezawodnej opieki zdrowotnej w końcu stawiała pierwsze, jeszcze niepewne kroki. Utworzenie NHS w 1948 r. było wynikiem wielu lat ciężkiej pracy i determinacji różnych osób, które uważały, że poprzedni system opieki zdrowotnej był niewystarczający i należało go zrewolucjonizować.
Historia Brytyjskiej Służby Zdrowia NHS – powszechna opieka zdrowotna
Pomysł zapewnienia wszystkim Brytyjczykom dostępu do powszechnej służby zdrowia narodził się już na początku XX w. Pierwsze wzmianki odnajdujemy w Raporcie Królewskiej Komisji ds. Praw Ubogich z 1909 r. Zespołem kierowała socjalistka Beatrice Webb, która argumentowała, że potrzebny jest nowy system, który zastąpiłby przestarzałe idee i prawo, które istniało jeszcze od czasów przytułków w epoce wiktoriańskiej. Osoby, które brały udział w tworzeniu raportu, uważały, społeczeństwo musi wziąć na siebie ciężar odpowiedzialności za zdrowie osób najuboższych. Niestety pomimo mocnych argumentów przedstawionych w sprawozdaniu, nowy rząd zignorował wiele zaprezentowanych rozwiązań. Jednak pomysły zaprezentowane przez Beatrice Webb nie obeszły się bez echa i zapoczątkowały szeroką dyskusję na temat potrzeby zreformowania służby zdrowia.
Kolejną osobą dostrzegającą problemy opieki zdrowotnej był dr Benjamin Moore, lekarz z Liverpoolu, który miał pionierską wizję przyszłości opieki zdrowotnej. Swoje pomysły spisał w „The Dawn of the Health Age” i prawdopodobnie był jednym z pierwszych, którzy użyli określenia „National Health Service”. Benjamin Moore doprowadził do stworzenia Stowarzyszenia Państwowych Służb Medycznych, które swoje pierwsze spotkanie zorganizowało w 1912 roku. Musiało jednak minąć kolejne trzydzieści lat, zanim koncepcje Moora zostały całościowo uwzględnione w Planie Williama Beveridgea dla NHS.
Historia Brytyjskiej Służby Zdrowia NHS – darmowa opieka zdrowotna
W między czasie wprowadzono w 1929 r. Ustawę o samorządzie terytorialnym, która zachęcała władze lokalne, aby rozwijały usługi medyczne. 1 kwietnia 1930 r. Rada Hrabstwa Londyn przejęła odpowiedzialność za około 140 szpitali, szkół medycznych i innych instytucji. Do wybuchu drugiej wojny światowej Rada Londyńska prowadziła największą tego typu usługę publiczną w zakresie opieki zdrowotnej. Panowała coraz większa zgoda co do tego, że obecny system ubezpieczeń zdrowotnych powinien obejmować także osoby najmniej zarabiająca oraz że należy zintegrować wszystkie szpitale. Niestety, plany pokrzyżował wybuch II Wojny Światowej. Miało to jednak swoje zalety. Bowiem okres wojny spowodował konieczność powołania Pogotowia Ratunkowego do opieki nad rannymi, uzależniając te służby od rządu. To z kolei rzuciło nowe światło na problemy prawne w aspekcie medycznym.
W 1941 r. Ministerstwo Zdrowia było w trakcie uzgadniania powojennej polityki zdrowotnej, której celem było zapewnienie dostępu do usług dla całego społeczeństwa. Rok później Raport Beveridgea przedstawił zalecenia dotyczące „kompleksowych usług zdrowotnych i rehabilitacyjnych” i uzyskał poparcie całej Izby Gmin. Ostatecznie Rada Ministrów zatwierdziła Białą Księgę przedstawioną przez ministra zdrowia Henrego Willinka w 1944 r., w której określono wytyczne dla NHS.
Jak jest finansowana Brytyjska Służba Zdrowia
Służba zdrowia miała być finansowana z podatków ogólnych, a nie z ubezpieczenia społecznego. Zgodnie z założeniami każdy miał prawo do leczenia, nawet turyści. Wprowadzono także darmową opiekę okołoporodową. Projekt ostatecznie wszedł w życie w 1945 roku, gdy Clement Attlee doszedł do władzy, a Aneurin Bevan został ministrem zdrowia. To właśnie Bevan rozpoczął kampanię mającą na celu doprowadzenie do NHS w formie, którą teraz znamy. Mówiono, że projekt ten opiera się na trzech pomysłach, które Bevan wyraził podczas inauguracji 5 lipca 1948 r. Te podstawowe wartości to, po pierwsze, to, że służby pomagają wszystkim; po drugie, opieka zdrowotna jest bezpłatna i wreszcie opieka ta jest świadczona w oparciu o potrzeby, a nie zdolność do zapłaty.
Historia Brytyjskiej Służby Zdrowia NHS – podsumowanie
Historia Brytyjskiej Służby Zdrowia NHS nie była łatwa, a od swojego powstania NHS przeszła wiele zmian, ulepszeń i modernizacji. Nikt w 1948 roku nie był w stanie przewidzieć, do jakiego stopnia NHS się rozwinie i jak wielki osiągnie sukces. Reorganizacja nastąpiła w 1974 r., gdy okres ekonomicznego optymizmu, który charakteryzował poprzednią dekadę, zaczynał słabnąć. W latach 80-tych wprowadzono szereg ustaw naprawczych. Lecz nawet Margaret Thatcher traktowała NHS priorytetowo. Działo się tak pomimo narastania problemów w innych dziedzinach, jak choćby opieka społeczna, czy mieszkalnictwo publiczne. To świadczy o sile i przywiązaniu Brytyjczyków do swojej służby zdrowia.
Dziś NHS stoi w obliczu jeszcze większego kryzysu. Kwestie niedofinansowania, przy jednoczesnym wzroście popytu wciąż stanowią poważny problem dla kolejnych rządów. Dlatego zapewnienia wszystkim osobom ciągłości bezpłatnej opieki zdrowotnej jest dla polityków trudnym tematem nieustannej debaty.
NHS powstała w 1948 roku, dzięki ciężkiej pracy i poświęceniu tych, którzy naprawdę wierzyli w nowe, rewolucyjne rozwiązania dotyczące usług medycznych, edukacji, zdrowia publicznego i etyki zawodowej. W przeciągu 73 lat swojej działalności stawała zarówno w obliczu kryzysów i spowolnień gospodarczych, jak i okresów dobrobytu oraz wzrostu. NHS pod wieloma względami przerosła oczekiwania swoich twórców.
Jeśli interesują Cię tematy związane ze zdrowiem, koniecznie zajrzyj TUTAJ.
